دیدنی های روستای وفس
روستای وفس از توابع بخش مركزی كمیجان، با آب و هوای مطبوع، باغات و اراضی سرسبز و خرم و چشم اندازهای بكر به نگین طبعیت گردی استان مركزی آوازه دارد و جذب های خاص و منحصر به شخص آن در كمتر منطقه ای در قلب ایران یافت می شود.
وفس کجاست؟
وفس نام روستایی در استان مرکزی در شهرستان کمیجان در ایران می باشد. روستای وفس از شمال به ساوه، از جنوب به کمیجان، از غرب به همدان و از جهت شرق به تفرش محدود می باشد. مساحت روستای وفس تقریباً ۲۰ کیلومتر مربع می باشد.
روستای وفس در حصاری از کوه های نسبتاً مرتفع واقع شده می باشد و از سمت جنوب، مشرق و مغرب در محاصرهٔ کوهستان قرار دارد و تنها از سمت شمال به درختان و باغهای میوه منتهی می شود.
روستای وفس از لحاظ ارتباطی در یک جایگاه بن بست واقع شده می باشد؛ تنها جاده ارتباطی مهم آن، جاده ای آسفالت به طول ۱۸ کیلومتر می باشد که وفس را به کمیجان و از آن جا به دیگر نقاط متصل می کند.
روستای وفس قدمت ۳۰۰۰ ساله دارد. منطقه وفس یکی از منطقه های قدیمی و سکونت گاه مادها بوده می باشد.
وفس به علت برخورداری از آب و هوای زیاد مطبوع، باغ های میوه، زمین های زراعی و چشم اندازهای دست نخورده و منزل های پلکانی به ماسوله استان مرکزی معروف می باشد.
بعضی گردشگران اخبار از وجود فسیل هایی در کوهها و تختهسنگ های این آبادی اخبار می دهند. آنان بر این باورند، کوه هایی که روستای زیبای وفس را محصور نموده از نوع آهکی و رسوبی می باشد و در این کوهها بقاياي موجودات زنده که در لایه های زمین مانده اند به وفور دیده می شود.
زیبایی های روستای وفس
ویژگی ها و مکان های دیدنی روستای وفس:
بافت کالبدی روستای وفس و نوع معماری منزل ها، ابنیه مذهبی و خدمتها عمومی بیشتر با ویژگی های اقلیمی و طبیعی سازش دارد و زیاد جذاب می باشد، منزل های مسکونی روستا به صورت انباشته و پلکانی بر دامنه کوه گسترده شده و ایوان های گشاد و بامهای یکدست ویژگی آن هاست که جلوه ای خاص را ایجاد کرده می باشد.
یكی از جذب های گردشگری وفس وجود 16 مسجد در این روستا می باشد كه گل سرسبد آن ها با نام مسجد فراگیر قدمتی به درازای هفت قرن دارد.
در روستای وفس علاوه بر مساجد، بارگاه امامزاده حسین موسوم به (حاج رضوان)، امامزاده اسماعیل و امامزاده یحیی نیز وجود دارد و زیارتگاه حاجی رضوان وفس نیز متعلق به شاهزاده حسین(ع) از نوادگان امام موسی كاظم (ع) می باشد كه دارای كرامات بسیاری می باشد و هرسال افراد زیادی را از شهرهای دور و نزدیك و روستاهای اطراف به سمت خود می كشاند.
زیبایی های روستای وفس
زبان مردم روستای وفس چیست؟
مردم وفس به یکی از قدیمیترین زبانهای ایرانی یعنی تاتی سخن میگویند.
سوغات روستای وفس:
گیوه بافی و ساخت تخته گیوه از ديگر هنرهای مردم تاتی زبان روستای وفس می باشد كه از مدتها قبل در این منطقه رواج داشته می باشد و این صنایع دستی یكی از بهترین پاپوش ها می باشد، بافت تخته كشی گیوه پیشه ای زیبا و خاص می باشد كه در وفس شغلی ویژه به حساب می آید و عده ای در تابستان و زمستان به آن اشتغال دارند.
بافت انواع دستكش، جوراب های پشمی، سوزن دوزی، سبد بافی، نمد مالی و جاجیم بافی از ديگر صنایع دستی و سوغات این خطه می باشد كه بطور بریدن برای گردشگران نوروزی از جذابیت بالایی بهرهمند می باشد.
رونق كشاورزی در این آبادی سبب شده كه انواع خشكبار و میوه های فرآوری شده، كشمش و لبنیات تازه و طبیعی، شیره انگور بعنوان سوغات با كیفیت برای گردشگران به بسیاری وجود داشته باشد.
منبع: بیتوته