داستان ضرب المثل دیگران کاشتند و ما خوردیم ما بکاریم دیگران بخورند
کاربرد ضرب المثل:
ضرب المثل دیگران کاشتند و ما خوردیم، ما بکاریم دیگران بخورند به افراد خیرخواه و نیکوکاری گفته می‌شود که ممکن هست از اعمال نیکشان در این دنیا استفاده‌ای نبرند.
داستان ضرب المثل:
در گذشته‌های دور، شاه انوشیروان به قصد شکار از قصر خارج شد. در مزرعه ها مردم مشغول کار بودند. یک‌دفعه انوشیروان پیرمردی را دید که مشغول کاشت نهال گردو بود.
انوشیروان نزدیک رفت و سلام داد. پیرمرد نگاهی به او انداخت و پاسخ سلامش را داد. انوشیروان پرسید: ای پیرمرد چه کار می‌کنی؟ پیرمرد گفت: دارم زمین را می‌کنم می‌خواهم این نهال گردو را بکارم. انوشیروان گفت: گردو! پیرمرد تو با این سن و سال با این مشقت زمین را می‌کنی تا گردو بکاری؟
پیرمرد گفت: کار من این هست از کودکی کاری جز کشاورزی نداشته‌ام الان هشتاد سالی می‌شود، این کار چه اشکالی دارد. انوشیروان خندید و گفت: نه اشکالی ندارد، حیرت کردم. مردی با این سن و سال گردو بکارد. خودت بهتر می‌دانی که گردو دست‌کم شش الی هفت سال زمانه می‌برد تا محصولش کامل برسد. پدر احتمالا تا آن وقت شما زنده نباشید که بخواهید از آن استفاده کنید.
پیرمرد گفت: مگر ما کودک بودیم درختان گردو نبودند که ما بخوریم، آن درخت‌ها را هم دیگران کاشتند و ما خوردیم، اکنون ما بکاریم، دیگران بخورند.
انوشیروان کیسه‌ای سکه به پیرمرد بخشید.
پیرمرد کیسه را باز کرد وقتی چشمش به کیسه‌های طلا افتاد به انوشیروان گفت: یادت هست به من گفتی: تو احتمالا تا وقتی که درخت گردویت محصول دهد زنده نباشی؟ انوشیروان گفت: آری. پیرمرد گفت: ولی نهالی که من امروز کاشتم بدون اینکه مجبور باشم آب و کود مناسب به آن دهم و از آن مراقبت کنم به مدد طلوع خورشید و حضور جناب عالی همین امروز سکه‌های طلا بار داد.
شاه انوشیروان به موسم دی
رفت بیرون ز شهر بهر شکار
در سر راه دید مزرعه‌ای
که در آن بود مردم بینهایت
اندر آن دشت پیرمردی دید
که گذشته هست سن او ز نود
دانهٔ جوز در زمین می‌کاشت
که به فصل بهار سبز شود
گفت کسری به پیرمرد حریص
که: «چرا حرص می‌زنی چندین؟
پایهای تو بر لب گور هست
تو کنون جوز می‌کنی به زمین
جوز ده سال سن می‌خواهد
که زورمند گردد و به بار آید
تو که بعد از دو روز خواهی مرد
گردکان کشتنت چه کار آید؟»
مرد دهقان به شاه کسری گفت:
« مردم از کاشتن زیان نبرند
دگران کاشتند و ما خوردیم
ما بکاریم و دیگران بخورند»
ملک‌الشعرای بهار
منبع: بیتوته
